Lubelskie – przestrzeń ekopozytywna

Województwo lubelskie leży w środkowo-wschodniej części Polski. Graniczy z województwami: podlaskim, mazowieckim, świętokrzyskim i podkarpackim. Lubelszczyzna sąsiaduje z Białorusią i Ukrainą. Zachodnią granicę stanowi Wisła, wschodnią zaś rzeka Bug.

Lubelskie - przestrzeń ekopozytywna
Lubelskie – przestrzeń ekopozytywna

Lubelszczyzna należy do trzech głównych pasów krajobrazowych Polski, które mają tu wyraźne, naturalne granice. Środkową część zajmują krainy wchodzące w skład wyżyn południowopolskich, a więc: Wyżyna Lubelska z licznie występującymi wąwozami i dolinami rzek, Roztocze – występuje tu najwyższy punkt Lubelszczyzny – wzgórze Wapielnia (387 m n.p.m.), Wyżyna Wołyńska, na której występują obszary bagienne, torfowiska oraz jeziora. Na płn. od wyżyn rozciąga się pas nizin środkowopolskich z płd.-wsch. skrawkiem Niziny Mazowieckiej, Niziną Południowopodlaską, Polesiem Lubelskim i częściowo Polesiem Wołyńskim. Od płd. do wyżyn przylega pas obniżeń przedgórskich, z należącą do regionu lubelskiego płn. częścią Kotliny Sandomierskiej. Głównymi rzekami Lubelszczyzny są: Wisła, Bug i Wieprz oraz Bystrzyca, Huczwa i Krzna. Wyżyna Lubelska posiada rzadką sieć rzeczną, a tereny wokół Lublina zagrożone są deficytem wody. Duże zaplecze wody stanowi Polesie, a szczególnie jego część południowa z licznymi jeziorami (68 jezior Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej), spośród których największe to: Uściwierz (2,8 km²) i Wytyckie (2,7 km²). Najgłębszymi jeziorami są: Piaseczno (w najgłębszym miejscu – 38,8 m), Białe (ok. 35 m), Krasne (ok. 34 m) i Zagłębocze (23 m).

Województwo lubelskie należy do najsłabiej zalesionych obszarów w Polsce, lasy stanowią 21,7% ogólnej jego powierzchni (średnia w Polsce wynosi 28,5%). Najniższy wskaźnik lesistości występuje na Wyżynie Lubelskiej i Zachodniowołyńskiej z uwagi na żyzne gleby wykorzystywane na rzecz rolnictwa. Do najsilniej zalesionych obszarów województwa należą powiaty: janowski (38,1%), biłgorajski (37,9%) i włodawski (37,3%). Przeważa drzewostan iglasty (ok. 75%). Największe kompleksy leśne Lubelszczyzny to: Puszcza Solska, Lasy Janowskie, Parczewskie i Włodawskie.

Na terenie województwa lubelskiego znajdują się dwa parki narodowe: Poleski i Roztoczański, oraz 17 parków krajobrazowych: Chełmski, Kazimierski, Kozłowiecki, Krasnobrodzki, Krzczonowski, Lasy Janowskie, Nadwieprzański, Podlaski Przełom Bugu, Pojezierze Łęczyńskie, Poleski, Puszcza Solska, Skierbieszowski, Sobiborski, Strzelecki, Szczebrzeszyński i Wrzelowiecki. Klimat województwa lubelskiego tworzą ścierające się masy powietrza kontynentalnego i oceanicznego. Charakteryzują go znaczne wahania temperatur rocznych, gorące lata i mroźne zimy oraz umiarkowane opady – roczna suma opadów wynosi 550–650 mm, okres wegetacji trwa 205–210 dni.

Artykuł pochodzi z portalu: http://www.turystyka-pojezierze.pl/

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

57 − = 50

Scroll to Top