Jezioro Leleskie leży w sercu Pojezierza Olsztyńskiego w gminie Pasym. Przy południowym brzegu jeziora przebiega droga krajowa nr 53, która łączy Olsztyn i Szczytno. Od brzegu jeziora do Pasymia odległość wynosi około kilometra. Główną miejscowością turystyczną są Leleszki położone na południowym brzegu. Jednak w wielu miejscach są tereny rekreacyjne zabudowane prywatnymi działkami letniskowymi.
Jezioro jest dość duże. Powierzchnia lustra wody wynosi 423 hektary. Maksymalna głębokość to prawie 50 metrów. Jezioro jest wydłużone ze wschodu na zachód składa się z dwóch akwenów: wschodniego – większego i zachodniego – mniejszego. Brzegi akwenu są na przemian płaskie lub strome, okolica jest pagórkowata. Dno jeziora jest piaszczyste, miejscami muliste. Bardzo urozmaicone z licznymi górkami i głębiami. W płytszych partiach porośnięte roślinnością zanurzoną. W zatokach występują nymfeidy – grążel żółty, grzybienie białe i żabiściek pływający. Pojawia się także inwazyjna osoka aloesowata. W zachodniej części znajduje się odpływ, prowadzący przez jezioro Kiepunek do jeziora Kalwa. Wiele źródeł podaje, że można przepłynąć tą trasę kajakiem, jednak nie ma co na to liczyć, bo poziom wody jest mały a struga bardzo zarośnięta.
Jezioro Leleskie nie ma rozbudowanej bazy hotelowej. Jest tu jedno pole biwakowe i wiele kwater agroturystycznych. Ponadto w Leleszkach i w Elganowie są tereny przeznaczone na działki rekreacyjne. Na terenie Leleszek jezioro jest łatwo dostępne. Brzegiem prowadzi ścieżka wygodna dla pieszych i rowerzystów. Miejsca, gdzie można wejść do wody są niewielkie i raczej prywatne. Na polu biwakowym (na wschodnim brzegu) można w czasie sezonu wypożyczać kajaki i rowery wodne. Atrakcyjność jeziora wynika z jego czystej wody. Według badań z roku 2013 jezioro jest pierwszej klasy czystości. Jednak badania nie są regularne, ponieważ nie ma tu publicznego kąpieliska. Czystą wodę w tym głębokim jeziorze doceniają nurkowie. Od wielu lat są tu organizowane obozy nurkowe.
Dzierżawcą jeziora jest Kompania Mazurska Sp. Z o.o. z siedzibą w Pasymiu. Tam tez można wykupić zezwolenie wędkarskie. Gospodarka zarybieniowa oparta jest na koregonidach, czyli siei i sielawie oraz rybach drapieżnych, głównie szczupaku. Jezioro jest typu sielawowego. Występuje tu głównie: sielawa, leszcz, płoć, okoń, szczupak, węgorz. Niestety jezioro jest średnio zasobne w ryby.
Z Jeziorem Leleskim związana jest miejscowa legenda z początku XVI stulecia. Legenda ta mówi o chciwym namiestniku zarządzającym w imieniu Fryderyka Saskiego ziemiami w okolicy Jeziora Leleskiego. Zabronił on połowu rybakom posiadającym prawo łowienia ryb w pańskich jeziorach na potrzeby swojego stołu. Po ukaraniu rybaków niepodporządkowujących się zakazowi okazało się, że w sieci namiestnika nie wpadła żadna ryba. Podejrzewając czary, namiestnik uciekał się do pomocy kata, który próbował wydobyć zeznania od okolicznych kobiet, nurka mającego sprawdzić, czy w jeziorze są ryby, i czarownicy, która miała odczynić zły urok, jednak nic to nie pomogło. Ostateczna kara spotkała namiestnika na polowaniu. Niedźwiedź spłoszył jego konia, który poniósł go wprost w wody jeziora, gdzie utonął. Nazajutrz przekonano się, że śnięte ryby pływają w jeziorze po powierzchni wody. Tego roku w jeziorze nie było ani jednej ryby, potem jednak, tak jak dawniej, zjawiła się ich obfitość.
