Roztoczański Park Narodowy leży w środkowo-wschodniej części kraju, w województwie lubelskim. Obejmuje najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza. Park utworzony został w 1974 roku na obszarze 4801 hektarów. Aktualna jego powierzchni wynosi 8483 hektarów , w tym lasy zajmują 8102 hektarów (95,5%). Ochroną ścisłą objęto 806 hektarów (9,5%), gdzie wielowiekowe jodły osiągają w nich 50 metrów wysokości, niewiele niższe są buki. Występują tu liczne gatunki roślin górskich, jak tojad dzióbaty, lepiężnik biały. W ostępach Roztocza gnieździ się około 120 gatunków ptaków, wśród nich tak rzadkie, jak dzięcioł białogrzbiety, orlik krzykliwy, bocian czarny. Na rozlewiskach Wieprza budują swoje żeremia bobry.

Park powstał na terenie Lasów Państwowych Nadleśnictw Kosobudy i Zwierzyniec, będących wcześniej lasami Ordynacji Zamojskiej. Początki ochrony sięgają 1936 r., kiedy to utworzono rezerwat Bukowa Góra, który obecnie jest jednym z obszarów ochrony ścisłej parku. Do chwili utworzenia Parku ochroną rezerwatową objęto 1064,38 hektarów w postaci 10 rezerwatów leśnych i florystycznych. Park znajduje się w urozmaiconym krajobrazie Roztocza Środkowego w dolinie górnego Wieprza. Jest to obszar oddzielający Wyżynę Lubelską od Kotliny Sandomierskiej o zróżnicowanej budowie geologicznej. Garb Roztocza budują skały górnokredowe (opoki, gezy i margle). W strefie krawędziowej występują utwory trzeciorzędowe.
Utwory czwartorzędowe cienką pokrywą zalegają w Dolinie Wieprza i Padole Zwierzyńca. Główne typy rzeźby to zrównanie wierzchowinowe, ostańce, krawędzie, padoły i doliny. W części północnej parku wśród gleb przeważają rędziny i pararędziny brunatne. Na pozostałym terenie jest większe urozmaicenie, przy czym największą powierzchnię zajmują piaszczyste gleby bielicowe właściwe.
Uwagę zwraca także pięknie architektonicznie wkomponowana w otoczenie bryła wybudowanego w 1994 r. Ośrodka Edukacyjno-Muzealnego. Ośrodek jest czynny codziennie w wyjątkiem poniedziałków. Wszystkim zwiedzającym proponuje: wystawy przyrodnicze i artystyczne, wycieczki z przewodnikiem, projekcje filmów przyrodniczych, zajęcia dydaktyczne dla dzieci i młodzieży, szeroką informację turystyczną oraz zaprasza do korzystania z bogatych zbiorów bibliotecznych i czytelni. W trzeci czwartek każdego miesiąca organizowane są “Wykłady otwarte” prowadzone przez specjalistów z różnych dziedzin przyrodniczych.
Przez teren parku przebiega pięć szlaków turystycznych: centralny, krawędziowy, partyzancki, roztoczański i szlak obwodnica RPN im. A. Wachniewskiej. Dla turystów udostępnione jest dziewięć pieszych ścieżek poznawczych oraz trasa rowerowa do Florianki.
Obszary parku i przyległe tereny były miejscem walk Powstania styczniowego, I i II wojny światowej, czego dowodem są mogiły w Zwierzyńcu i okolicy.
Wizytę w parku najlepiej rozpocząć w Zwierzyńcu, gdzie znajdują się siedziba RPN, Ośrodek Edukacyjno-Muzealny a także staw “Echo”, nad którym z wieży obserwacyjnej można oglądać koniki polskie. W Zwierzyńcu na turystów czeka bogata oferta gospodarstw agroturystycznych. Miasteczko to ma również wiele ciekawych zabytków.
Artykuł pochodzi z portalu: http://www.turystyka-pojezierze.pl/